Σπήλαιο Αλιστράτης: Ένα ανεπανάληπτο μνημείο της φύσης Spilaio Alistratis - Alistrati Cave - Cave of Alistrati

Cave of Alistrati

Ένα από τα ωραιότερα σπήλαιο όχι μόνο της Ελλάδας και της Ευρώπης αλλά και ολόκληρου του κόσμου, θεωρείται το Σπήλαιο της Αλιστράτης.

Το σπήλαιο βρίσκεται σε μια εξαίρετη τοποθεσία ανατολικά του νομού Σερρών και πολύ κοντά στον νομό Δράμας, μόλις 6 χλμ από την πανέμορφη πόλη της Αλιστράτης στη θέση Πετρωτό.

Καταλαμβάνει έκταση 14.000 στρεμμάτων βαθιά στα έγκατα της γης. Ο επισκέπτης γοητεύεται ακούγοντας την πλούσια ιστορία του σπηλαίου από τους φιλόξενους ξεναγούς.

Περασμένο μεσημέρι πια με μια αφόρητη ζέστη να μας περιβάλλει περιμέναμε να συγκεντρωθούμε μια μικρή δεκαμελή ομάδα η οποία συμπεριελάμβανε και 3 μικρά παιδιά ηλικίας από 3-10 ετών.  
Μπαίνοντας στην μεγαλοπρεπή είσοδο αρχίσαμε να  νιώθουμε την υγρασία να κολλάει στα κορμιά μας και μια παράξενη μυρωδιά να μας τυλίγει. Το θέαμα ανυπέρβλητο καθώς μας μαγεύει κυριολεκτικά με τα μοναδικής ομορφιάς σχήματα των σταλακτιτών και σταλαγμιτών αλλά και τις σημαντικές πληροφορίες που λαμβάνουμε.

Η ευγενέστατη ξεναγός με χαμόγελο ξεκίνησε την ευχάριστη περιήγηση στο εσωτερικό του σπηλαίου:

«Το σπήλαιο της Αλιστράτης, είναι σχεδόν επίπεδο. Θα ακολουθήσουμε τον τσιμεντένιο διάδρομο μήκους 1,5 χιλιομέτρου και θα επιστρέψουμε από την ίδια διαδρομή. Το σπήλαιο ήταν γνωστό στους κατοίκους της περιοχής από τις αρχές του αιώνα, καθώς τα αγριοπερίστερα έβρισκαν εκεί καταφύγιο και τα είχαν εντοπίσει οι κυνηγοί. Πολλοί γνώριζαν την ύπαρξη της σπηλιάς αλλά κανείς τότε δεν είχε αντιληφθεί την σημασία της. Το 1958 οργανώθηκε αποστολή εξερεύνησης του σπηλαίου από τον δάσκαλο κ. Ιατρίδη, ενώ το 1975 έγινε γνωστό στην Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία και με την καθοδήγηση του κ. Συμεωνίδη άρχισαν οι έρευνες. Υπάρχουν 4 ακόμα γειτονικά σπήλαια που δεν είναι προσβάσιμα στο κοινό.

Το Σπήλαιο της Αλιστράτης καλύπτει επιφάνεια 25.000 τμ, έχει μήκος 3.000 μέτρα, χρονολογείται πριν από 2.000.000 χρόνια και έχει φυσικό εξαερισμό.

Βρισκόμαστε στην είσοδο του σπηλαίου, στον προθάλαμο που έχει ύψος 8 μέτρα. Από αυτό το σημείο ξεκινούν τα 3 κύρια μονοπάτια. Εμείς θα ακολουθήσουμε το μονοπάτι που ξεκινάει μπροστά μας μήκους 1,5 χιλιομέτρων. Υπάρχει ένα δεύτερο μονοπάτι 800 μέτρων και ένα μικρότερο. Η θερμοκρασία μέσα στο σπήλαιο είναι σταθερή χειμώνα καλοκαίρι και κυμαίνεται από 15-19 βαθμούς, ενώ η υγρασία αξίζει το 75-100%.

Η αίθουσα υποδοχής με 60 μέτρα πλάτος, μήκος 100 μέτρων περίπου και ύψος 20-30 μέτρα. Όσο προχωρούμε ο διάκοσμος του σπηλαίου γίνεται πλουσιότερος. Παρατηρούμε τους τεράστιους, κατάλευκους, παραπετασματοειδείς σταλακτίτες ενώ λίγο πιο κάτω αριστερά δείτε τους λεπτούς σωληνοειδείς σταλακτίτες.

Θαυμάζουμε τους μοναδικούς εκκεντρίτες με τα πολύπλοκα σχήματα και τους ελικτίτες που είναι από τους σπανιότερους σχηματισμούς σε ανάλογα σπήλαια.

Πιο πέρα βλέπουμε τις «Φλόγες». Είναι εντυπωσιακοί κόκκινοι σταλακτίτες. Είμαστε σε μια στοά ύψους 35 μέτρων και βλέπουμε αυτό το μεγαλοπρεπές φράγμα από κολώνες. Αυτοί οι σταλακτίτες είναι τεράστιοι και έχουν μήκος πάνω από 15 μέτρα.

Οι σπηλαιοαποθέσεις είναι μοναδικές. Τα γκουρ έιναι κάποιες από αυτές με μέγεθος και σχήμα που ποικίλει. Τα Ωοειδή, ογκοειδή και τα κουνοπιδοειδή είναι από τις ομορφότερες και πιο ασυνήθιστες μορφές. Πλησιάζουμε προς το τέρμα του διαδρόμου και θα επιστρέψουμε ξανά από το ίδιο μονοπάτι».

Κάπου εδώ αρχίζουν οι ερωτήσεις προς την ξεναγό:

Ε: Υπάρχουν περιοχές του σπηλαίου που δεν εξερευνηθεί;
Α: Έχουν εξερευνηθεί πολλά ακόμα τμήματα του σπηλαίου από τους ειδικούς επιστήμονες αλλά δεν έχουν δοθεί στο κοινό για να μην αλλοιωθεί όλη η ομορφιά του σπηλαίου. Βλέπετε ότι και ο φωτισμός κλείνει πίσω μας γιατί όλα αυτά επηρεάζουν το τοπίο.

Ε: Το σπήλαιο έχει υποστεί ανθρώπινες παρεμβάσεις;
Α: Όσες ήταν απαραίτητες για να γίνουν οι εργασίες διάνοιξης.

Ε: Τι μυρίζει έτσι έντονα;
Α: Είναι το γκουανό. Τα περιττώματα των νυχτερίδων που έβρισκαν καταφύγιο στην σπηλιά. Βρέθηκαν συνολικά 7 είδη νυχτερίδων καθώς και άλλες μορφές ζωής από ενδημικά ζωύφια αλλά και 36 είδη από σπηλαιόβιους μικροοργανισμούς.

Ε: Πότε δόθηκε το σπήλαιο σε λειτουργία;
Α: Δόθηκε το 1998.

Ε: Μας αρέσει που το σπήλαιο είναι προσβάσιμο σε κάθε επισκέπτη λόγω του ισόπεδου διαδρόμου.
Α: Αξίζει να επισκεφτείτε και το σπήλαιο του Μααρά, λίγα χιλιόμετρα μακριά από εδώ, αλλά αξίζει τον κόπο καθώς και το φαράγγι του ποταμού Αγγίτη που είναι σπάνιας ομορφιάς.

Φτάνοντας στο τέλος του διαδρόμου επιζητούσαμε έντονα να εισπνεύσουμε καθαρό αέρα. Νιώθαμε το δέρμα μας να κολλάει από την υγρασία. Βγαίνοντας κάναμε μια βόλτα να δούμε τη θέα του φαραγγιού από ψηλά, απολαμβάνοντας και το θέαμα μερικών αρπακτικών που έκοβαν βόλτες από ψηλά. Σε όλο τον περίβολο αλλά και στο σιντριβάνι ξεδιψούσαν μικροί κορυδαλλοί που πραγματοποιούσαν πτήσεις σχεδόν δίπλα μας. Το κελάηδημα των άγριων ωδικών πτηνών συμπληρώνει την ανεξάντλητη ομορφιά του τοπίου.

Το Σπήλαιο της Αλιστράτης είναι από τους προορισμούς εκείνους που δεν πρέπει να αμελήσουν οι επισκέπτες της περιοχής καθώς είναι το μοναδικό εν λειτουργία σπήλαιο σε όλη την Μακεδονία που σίγουρα θα γοητεύσει με την μοναδικότητά του και τον εντυπωσιακό διάκοσμο, όχι μόνο τους ενήλικους αλλά και τους μικρούς επισκέπτες του.

Γεωργία Νικητέα, EcoView.gr