Monday 29 November 2010

Φτιάχνω φαγώσιμες σπιτικές ελιές

Στο πίσω μέρος του κτήματος, υπάρχει μία σχετικά μικρή ελιά. Μεγαλώνει πρακτικά μόνη της χωρίς καμία φροντίδα. Οι ελιές της ωρίμασαν νωρίτερα από τις υπόλοιπες. Φέτος (γνωρίζω είμαι ασυγχώρητος), σήκωσα το κεφάλι ψηλά και τις πρόσεξα.
Μεγάλες, σαρκώδεις, λαχταριστές, μαύρες και γυαλιστερές.

Κρίμα να πάνε χαμένες σκέφτηκα. Είναι και οι καιροί δύσκολοι, είναι και οι ελιές πολύ ακριβές για να τις αγοράσεις.
Θα φτιάξω σπιτικές ελιές αναφώνησα!
Πως όμως; Κοίταξα στο internet για συνταγές, ρώτησα τους γείτονες, και τα πεθερικά μου.
Άκουσα/βρήκα όλων των ειδών τις συνταγές. Από απλές μέχρι πολύπλοκες. Επειδή είμαι απλός άνθρωπος είπα να ακολουθήσω την αρχή του KISS (Keep It Simple Stupid). Ιδού λοιπόν πως έφτιαξα τις δικές μου φαγώσιμες ελιές!

Μάζεμα ελιάς

Μάζεμα μία μία τις ελιές προσεκτικά με το χέρι. Όσες έφτανα από κάτω και τις πιο ψηλές χρησιμοποιώντας σκάλα. Σίγουρα είναι ένας χρονοβόρος τρόπος, αλλά το μυστικό είναι να μην πληγωθεί η ελιά που θα γίνει φαγώσιμη. Δεν πρέπει να τις ρίξετε χτυπώντας το δέντρο και τις ελιές.

 

Ξεχώρισμα ελιών


Στην επόμενη φάση ξεχώρισα τις καλές ελιές από αυτές που είχαν πρόβλημα (ευτυχώς ήταν λίγες). Αφαίρεσα τις ελιές που είχαν προσβολές από έντομα και κράτησα μόνο τις καλές.

 

 

Πλύσιμο ελιών

Στη συνέχεια, έπλυνα καλά τις ελιές. Γέμιζα μία λεκάνη μέχρι τα μισά με ελιές και τις έπλυνα αρκετές φορές ώστε να φύγουν οι σκόνες. Στη συνέχεια τις άφησα να στραγγίξουν.

Χάραγμα ελιών

Το επόμενο βήμα είναι να χαράξω την κάθε ελιά 3 με 4 φορές. Τη χαράζω κατά μήκος, από την κορυφή ως τη βάση. Το χάραγμα δε θα πρέπει να φτάνει μέχρι με το κουκούτσι. Όταν χαράξω όλες τις ελιές, είμαι έτοιμος να περάσω στην επόμενη φάση, το ξεπίκρισμα των ελιών.

Ξεπίκρισμα ελιών

Τοποθετώ τις χαραγμένες ελιές μέσα σε μία λεκάνη με νερό. Για να είμαι σίγουρος ότι όλες οι ελιές θα είναι κάτω από το νερό, βάζω από πάνω άλλη μία λεκάνη και ρίχνω μέσα της λίγο νερό ώστε να βαρύνει και να πιέζει τις ελιές μέσα στο νερό.

Κάθε μέρα (24 ώρες) αδειάζω το νερό που είχα βάλει την προηγούμενη ημέρα και ξαναγεμίζω τη λεκάνη με καθαρό νερό και ανακατεύω. Τοποθετώ και πάλι τη δεύτερη λεκάνη από επάνω.
Τις πρώτες ημέρες, βλέπω ότι το νερό που αδειάζω είναι σκούρο. Όσο περνούν οι ημέρες, το νερό γίνεται όλο και πιο καθαρό.
Κάθε μέρα που περνά, οι ελιές ξεπικρίζουν όλο και περισσότερο.
Μετά από 6 με 7 ημέρες δοκιμάζω τις ελιές μου. Αν έχουν ξεπικρίσει οι ελιές είναι έτοιμες και μπορώ να περάσω στην επόμενη φάση. Αν όχι, τις αφήνω και άλλες ημέρες.

Ελιές και αλάτι

Θα αφήσω τις ελιές για μία μέρα (24 ώρες) μέσα σε αλατόνερο. Χρησιμοποιώ χοντρό αλάτι.
Για να φτιάξω το αλατόνερο, χρησιμοποιώ 100 γραμμάρια χοντρό αλάτι για κάθε κιλό ελιών.
Φτιάχνω το αλατόνερο μέσα στη λεκάνη, διαλύοντας καλά το αλάτι (θέλει αρκετό ανακάτεμα).
Φροντίζω το αλατόνερο να σκεπάσει τις ελιές. Χρησιμοποιώ και πάλι το κόλπο με τη δεύτερη λεκάνη.

Ξεπλένω τις ελιές

Αφού τις άφησα μία μέρα στο αλατόνερο, αδειάζω το αλατόνερο και ξεπλένω πολύ καλά!

Βάζω τις ελιές σε ξύδι

Γεμίζω τη λεκάνη με τις ελιές με ξύδι. Χρησιμοποίησα απλό ξύδι που βρήκα στο σούπερ μάρκετ.
Ανακατεύω τις ελιές καλά ώστε να πάει το ξύδι παντού.
Σκεπάζω και πάλι με τη δεύτερη λεκάνη και αφήνω για 2 με 3 ώρες.

Συσκευασία - Αποθήκευση


Για να αποθηκεύσω τις ελιές μου τις βγάζω από το ξύδι. Προσοχή! Δεν πετώ το ξύδι, θα το χρησιμοποιήσω στη συνέχεια.
Βάζω τις ελιές σε βάζα. Τις συμπίεσα ελαφρά ώστε να χωρέσουν όσο το δυνατόν περισσότερες. Ρίχνω το ξύδι μέχρι να φτάσει 1 με 2 εκατοστά κάτω από την πιο πάνω ελιά.
Συμπληρώνω με λάδι ώστε να καλύψει τις ελιές.
Βιδώνω τα καπάκια και αποθηκεύω σε δροσερό και σκιερό μέρος.

 

Πόσο νόστιμες έγιναν;

Όσοι δοκίμασαν τρελάθηκαν με τη νοστιμιά. Το ίδιο κι εγώ. Πρώτη φορά τρώω τόσο νόστιμη και φρέσκια ελιά.

Περίληψη

Για να φτιάξετε φαγώσιμες ελιές θα χρειαστείτε:
  • ωμές ελιές (χαραγμένες)
  • 2 λεκάνες
  • μπόλικο νερό
  • χοντρό αλάτι
  • ξύδι
  • 7 με 10 ημέρες χρόνο
Σας εύχομαι καλή επιτυχία!

Το Blog του ΚΑΛΛΙΕΡΓΩ

Sunday 28 November 2010

Μπρόκολο: Το βαρύ πυροβολικό του φυτικού βασιλείου στη μάχη κατά του καρκίνου
Broccoli: Brassica oleracea var italica.

Broccoli
Όπως θα διαβάσετε, το μπρόκολο είναι πολύτιμο για την υγεία όλων μας, μικρών και μεγάλων.
Μ' αυτή τη μυρωδιά όμως, που κατακλύζει το σπίτι όταν το βράζουμε, μπορούμε κάτι να κάνουμε;
Ναιιιι, μπορούμε!!
Ένα κομμάτι μπαμπάκι ποτισμένο με ξύδι πάνω στο καπάκι της κατσαρόλας που το βράζουμε και, κυριολεκτικά, "δεν θα πάρετε μυρωδιά". 
Αλήθεια είναι, κάντε το και θα μας θυμηθείτε  :-)

Μπρόκολο: Το βαρύ πυροβολικό του φυτικού βασιλείου στη μάχη κατά του καρκίνου
"Αποτελεί το βαρύ πυροβολικό του φυτικού βασιλείου στη μάχη κατά του καρκίνου και των λοιπών νοσημάτων φθοράς"


Το μπρόκολο, είναι ετήσιο φυτό της οικογένειας των Σταυρανθών του γένους Βράσσικα (Brassica oleracea var., italica), με καταγωγή από την Ιταλία, υπάγεται κι αυτό στην οικογένεια των Cruciferae ενώ ανήκει στην ίδια οικογένεια λαχανικών με το λάχανο και το κουνουπίδι.

Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, καλλιεργήθηκε αρχικά από τους Ρωμαίους και εισήχθη στην Αγγλία στις αρχές του 16ου αιώνα. Το μπρόκολο έφτασε αργότερα στις Ηνωμένες Πολιτείες ενώ αυξήθηκε σημαντικά η παραγωγή του στις αρχές του 1800. Η πρώτη αποστολή από τη δύση στην ανατολή ήταν το 1923, ενώ έγινε ένα σημαντικό λαχανικό στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '30.

Ποσοστά περιεκτικότητας σε θρεπτικά στοιχεία

Παρόλο που τα μπρόκολο περιέχει 91% νερό συνεισφέρει στο διαιτολόγιο σημαντικές ποσότητες θρεπτικών ουσιών. Είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε βιταμίνη C, φολικό οξύ, βιταμίνη Β1, βιταμίνη Α, Β-καροτίνη, σίδηρο, μαγνήσιο, κάλιο, ασβέστιο και σχεδόν σε όλα τα υπόλοιπα ιχνοστοιχεία και βιταμίνες ενώ αποτελεί κύρια πηγή κυτταρινών.

Πίνακας 1:

Μπρόκολο (βρασμένο), 100 g
Διατροφικά στοιχεία ανά 100
g
Θερμίδες 30 kcal 140 kJ
ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ 5 g
- Σάκχαρα 1.7 g
- Φυτικές ίνες 6.64 g
Λίπος 0.37 g
Πρωτείνη 2.82 g
Θειαμίνη (Βιτ. B1) 0.071 mg 5%
Ριβοφλαβίνη (Βιτ. B2) 0.117 mg 8%
Νιασίνη (Βιτ. B3) 0.639 mg 4%
Παντοθενικό οξύ (B5) 0.573 mg 11%
Βιταμίνη B6 0.175 mg 13%
Φολικό οξύ (Βιτ. B9) 63 μg 16%
Βιταμίνη C 89.2 mg 149%
Ασβέστιο 47 mg 5%
Σίδηρος 0.73 mg 6%
Μαγνήσιο 21 mg 6%
Φώσφορος 66 mg 9%
Κάλιο 316 mg 7%
Ψευδάργυρος 0.41 mg 4%
Τα ποσοστά είναι σύμφωνα με τις US συνιστώμενες ημερήσιες συστάσεις για ενήλικες.
ΠΗΓΗ: USDA Nutrient database

Οφέλη για την υγεία

Το μπρόκολο περιέχει υψηλά επίπεδα της ουσίας γλυκοζιδάσης η οποία όταν διασπάται στον οργανισμό παράγει μια άλλη ουσία (ισοθιοκινάτες) που αποτελεί έναν από τους ισχυρότερους αντικαρκινικούς παράγοντες στη διατροφή (Nutr Cancer 2006). Επίσης, έχει αποδειχθεί σημαντικός σύμμαχος του οργανισμού απέναντι στα καρδιαγγειακά νοσήματα και άλλες ασθένειες.

Πιο αναλυτικά, το μπρόκολο φαίνεται πως αποτελεί πολλαπλό όπλο κατά του καρκίνου. Ως σκουροπράσινο λαχανικό σε πολλές εργαστηριακές μελέτες αποδεικνύεται ιδανικό λόγω της αντικαρκινικής του δράσης, (J Med Food, 2003). Είναι πρώτο στη λίστα των λαχανικών που καταναλώνουν τα άτομα με χαμηλά ποσοστά καρκίνου και συγκεκριμένα καρκίνου του μαστού, του προστάτη, της ουροδόχου κύστης, του πνεύμονα, του οισοφάγου, του στομάχου, του λάρυγγα, του στόματος και του φάρυγγα. Ως μέλος της οικογένειας των σταυρανθών, προλαμβάνει τον καρκίνο του παχέος εντέρου (Health News, 2006. Pharmacogenetics, 2002).

Η ουσία DIM (διινδολυμεθάνιο), η οποία είναι συστατικό του μπρόκολου, έχει πολλαπλά κατασταλτική δράση στον καρκίνο του μαστού. Ενώ τα κύτταρα αναπτύσσονται, η DIM μπορεί να επιδράσει στον οργανισμό αποτρέποντας τα κακοήθη κύτταρα, τα οποία προέρχονται από διαίρεση και πολλαπλασιασμό, και παρεμποδίζοντας την εξάπλωση του καρκίνου, (University of California, 2000). Παρόμοια δράση έχει και η ουσία (ινδόλη-3-καρβινόλη), η οποία αλληλεπιδρά με την βιταμίνη C και αναστέλλει ορισμένα ένζυμα που προκαλούν μετάλλαξη και προστατεύει από τον καρκίνο του μαστού, (Toxicol Appl Pharmacol 2005).

Πειράματα που έγιναν σε ποντίκια έδειξαν ότι η συνδυαστική κατανάλωση ντομάτας και μπρόκολου είναι καλύτερη από την κατανάλωση των δύο λαχανικών ξεχωριστά, αναφορικά με την επιβράδυνση της ανάπτυξη όγκων στον προστάτη. Επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνδρες που καταναλώνουν πολύ μπρόκολο και ντομάτα 3 έως 5 φορές την εβδομάδα μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη κατά 30%. (Cancer Research, University of Illinois, 2006)

Άλλη μια σημαντικά δράση του μπρόκολου οφείλεται στο ότι περιέχει ουσίες που πιθανόν να μπορούν να προλαμβάνουν ή να καθυστερούν (εώς 44%) την εξάπλωση του καρκίνου της ουροδόχου κύστης. Υπάρχουν τουλάχιστον δώδεκα φυτοχημικές ουσίες στο μπρόκολο που παρουσιάζουν ενδιαφέρουσες αντικαρκινικές δράσεις. Δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί κατά πόσο οι ουσίες αυτές δρουν συνεργιστικά ή εάν η κάθε μια από αυτές έχει τη δική της ξεχωριστή δράση. (University of Ochio, 1999).

Το μπρόκολο, όπως και τα άλλα σταυρανθή λαχανικά, είναι πλούσιο σε ινδόλες, γλυκοζίτες, και διθιολθιόνες – όλα αντίδοτα κατά του καρκίνου. Το μπρόκολο, όπως το σπανάκι και το λάχανο, διαθέτει πολλά καροτενοειδή, (Exp Biol Med, Maywood, 2006) τα οποία ενισχύουν τη δράση του κατά του καρκίνου, κυρίως του πνεύμονα. Ίσως χάρη στην υψηλή περιεκτικότητά του σε χλωροφύλλη, το μπρόκολο είναι εξαιρετικά ισχυρό στην πρόληψη των κυτταρικών μεταλλάξεων που συντελούνται πριν από τον καρκίνο. Επομένως, ορισμένα συστατικά των πράσινων λαχανικών λειτουργούν ως αντίδοτο στη διαδικασία του καρκίνου που συνεχίζεται για χρόνια μετά την έκθεση σε καρκινογόνα, όπως είναι ο καπνός του τσιγάρου.

Εκτός από την αντικαρκινική του δράση βρέθηκε ότι έχει αντιμικροβιακή δράση. Μάλιστα φάνηκε ότι η ουσία σουλφοραφάνη του μπρόκολου μπορεί να σκοτώνει το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού το οποίο είναι η αιτία του έλκους στο στομάχι (Proceedings of the National Academy of Sciences, 2002. Methods Find Exp Clin Pharmacol, 2005).

Άλλες σημαντικές ευεργετικές δράσεις του μπρόκολου είναι: λόγω της σουλφοραμάνης η οποία περιέχεται στο μπρόκολο, πιθανόν να προστατεύει τα κύτταρα του ματιού από την υπεριώδη ακτινοβολία. Με όσο περισσότερη σουλφοραμάνη ‘οπλιστούν’ τα κύτταρα του αμφιβληστροειδή πριν από την έκθεση στον ήλιο, τόσο μεγαλύτερη η άμυνα απέναντι στις βλαβερές του επιδράσεις. (University John Hopkins, 2006). Επίσης, λόγω της Βιταμίνης C και του Καλίου που περιέχονται σε μεγάλες ποσότητες, προσδίδουν επιπλέον οφέλη για την προστασία από τη σιωπηρή νόσο της οστεοπόρωσης ενώ παρέχει προστασία κατά της στεφανιαίας νόσου και είναι ευεργετικό για την ισορροπία των υγρών του σώματος και της αρτηριακής πίεσης. Τέλος, το μπρόκολο αποτελεί καλή πηγή διαλυτών φυτικών ινών, συμβάλλοντας έτσι στη μείωση της LDL-χοληστερόλης για αυτό συστήνεται η συχνή του κατανάλωση ενώ λόγω του ογκώδους των διαφόρων λαχανικών και της χαμηλής ενέργειας την οποία παρέχουν καταναλίσκονται από όσους επιδιώκουν να αδυνατίσουν.

Αντιλαμβανόμαστε επομένως ότι η φύση δια μέσου των τροφίμων της, δεν μας προσφέρει μόνο τα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για την επιβίωση μας. Μας δίνει απλόχερα πολύτιμες δραστικές ουσίες που μας θωρακίζουν και μας προστατεύουν από νοσήματα φθοράς αυξάνοντας έτσι το προσδόκιμο επιβίωσης. Τροποποιώντας μια πασίγνωστη παροιμία καταλήγουμε: πέντε φρούτα ή λαχανικά την ημέρα, τον καρκίνο κάνουν πέρα.

Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης

Το μπρόκολο είναι πολύ διαδεδομένο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, όπου συγκαταλέγεται μεταξύ των δέκα πρώτων σε κατανάλωση λαχανικών. Ακολουθούν η Ιταλία και η Ισπανία σε παραγωγή και κατανάλωση. Στην χώρα μας μόνο τα τελευταία χρόνια αυξήθηκε σημαντικά η καλλιέργειά του. Συνιστάται η κατανάλωση δύο με τριών μερίδων μπρόκολο την εβδομάδα, για μεγαλύτερη προστασία.

Προτεινόμενος τρόπος αγοράς και συντήρησης

Η σύσταση του μπρόκολου φαίνεται στον πίνακα 1 και η θρεπτικότητά του επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες κατά την ανάπτυξή του και μετά τη συγκόμιδή. Για παράδειγμα η περιεκτικότητα σε βιταμίνη C αλλάζει ανάλογα με την ποικιλία, ωριμότητα, έκθεση στον ήλιο, θερμοκρασία διατήρησης καθώς και μέθοδο χειρισμού και μεταφοράς. Πάντοτε μάλιστα τα φρεσκοκομένο μπρόκολο είναι πλουσιότερο σε βιταμίνες από ότι αυτά με μαραμένο κεφάλι και χοντρά κεφάλια. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται και στο ζωντανο πράσινο χρώμα του. Στην αγορά προσφέρονται οι ανθοκεφαλές πριν ακόμη ανοίξουν τα ανθάκια τους (με τα μπουμπούκια κλειστά). Τα χρώματα στις ανθοκεφαλές ποικίλουν από πράσινη, μόβ η σκούρο πορτοκαλί ανάλογα με το είδος. Καλό θα είναι να το καταναλώνεται όσο γίνεται πιο σύντομα από την αγορά του, ενώ αν θελήσετε να το συντηρήσετε, τυλίξτε το σε χαρτί κουζίνας και έπειτα σε σακούλα με τρύπες ώστε να αερίζεται.

Προτεινόμενος τρόπος μαγειρέματος

Αρχικά, ξεπλύνετέ το καλά με νερό και ξεχωρίστε τα κεφάλια μεταξύ τους πριν το μαγειρέψετε. Μπορείτε να το σερβίρετε ωμό, βραστό, στον ατμό, στο ξύδι (τουρσί), σοταρισμένο ή ψημένο στο φούρνο. Ωμό ταιριάζει σε ποικιλία λαχανικών με διάφορα ντίπ ή σε σαλάτα, ενώ διατηρεί όλα του συστατικά. Για τη σαλάτα μπορείτε πρώτα να το βυθίσετε σε καυτό νερό για 10 δευτερόλεπτα και αμέσως μετά σε παγωμένο. Το στραγγίζετε καλά και είναι έτοιμο. Γενικά, το βρασμένο μπρόκολο χάνει μέχρι και το 66% των συστατικών του ενώ σε χύτρα πίεσης μόνον το 47%. Μόνον σε ατμό το μπρόκολο χάνει τις λιγότερες από τις ωφέλιμες ουσίες του. Ιδιαίτερη προσοχή επομένως στο μαγείρεμά του, αφού η υψηλή θερμοκρασία καταστρέφει πολλά από τα πολύτιμα συστατικά του. Τελειώνοντας, το μαγείρεμά του σε φούρνους μικροκυμάτων πρέπει να αποφεύγεται αφού καταστρέφει από 74-87%, από τα χρήσιμα συστατικά του.

Μια καλή πρόταση μαγειρέματος είναι η ακόλουθη: μπορείτε να σοτάρετε σκόρδο με φρέσκα μυρωδικά της επιλογή σας με λίγο ελαιόλαδο για ένα λεπτό, προσθέστε το μπρόκολο και σοτάρετε έως ότου το μπρόκολο μαλακώσει και γίνει τραγανό, περίπου 10 λεπτά. Προσθέστε το σε μαγειρεμένο ζυμαρικό και προσθέστε τριμμένο τυρί. Η γεύση του είναι κάτι ενδιάμεσο μεταξύ λάχανου και κουνουπιδιού, ενώ ταιριάζει γευστικά με το βασιλικό, το κύμινο, το κάρυ, τον άνηθο, και τον χυμό φρέσκου λεμονιού. 

Saturday 27 November 2010

Εξοικονόμηση πετρελαίου θέρμανσης στο σπίτι

Η κατανάλωση πετρελαίου θέρμανσης είναι ένα ακόμα μεγάλο έξοδο για το κάθε νοικοκυριό. Πως μπορούμε να γλιτώσουμε επιπλέον χρήματα; Να μερικές απλές ιδέες που μπορεί να σας αποφέρουν την εξοικονόμηση ενός σημαντικού ποσού από τα τρέχοντα έξοδα. Εφαρμόσαμε κάποιες από τις συμβουλές που διαβάσαμε και ευελπιστούμε να δούμε την διαφορά στον λογαριασμό.

Μονώσαμε την ταράτσα του σπιτιού μας και αλλάξαμε τα παλιά αλουμινένια κουφώματα με νέας τεχνολογίας, με διπλά τζάμια, προκειμένου να μην έχουμε απώλειες θερμότητας. Επιπλέον γλιτώσαμε από τους ενοχλητικούς θορύβους από τον δρόμο. Τις νυχτερινές ώρες κλείνουμε τα πατζούρια και τραβάμε τις κουρτίνες.
Αερίζουμε το σπίτι το χειμώνα 3-4 φορές ημερησίως για 5 λεπτά την φορά και δεν αφήνουμε ανοιχτές χαραμάδες καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας. Με τον τρόπο αυτό περιορίζονται στο ελάχιστο οι απώλειες θερμότητας.
Φροντίζουμε να μη σκεπάζουμε με υφάσματα τα καλοριφέρ και να μην τοποθετούμε ογκώδη έπιπλα μπροστά από τα σώματα θέρμανσης γιατί δεν επιτρέπουν στην θερμότητα να διαχέεται σωστά στο χώρο. 
Εξαερώνουμε συχνά τα θερμαντικά σώματα.
Ρυθμίζουμε τον θερμοστάτη σε μια σταθερή θερμοκρασία γύρω στους 20 βαθμούς που είναι ιδανική για να μην ξηραίνεται η ατμόσφαιρα. Αν παρόλα ταύτα κρυώνουμε, φοράμε ένα επιπλέον πουλοβεράκι ή μια ζακέτα, αντί να κυκλοφορούμε με το φανελάκι.
Έχουμε συνδέσει τον κυκλοφορητή του καλοριφέρ με το θερμοσίφωνο για να έχουμε ζεστό νερό κάθε φορά που ανάβουμε το καλοριφέρ, εξοικονομώντας έτσι και ηλεκτρική ενέργεια.
Αντικαταστήσαμε τον παλιό λέβητα με νέο χαμηλών θερμοκρασιών και φροντίζουμε για τη σωστή συντήρηση των εγκαταστάσεων θέρμανσης σε ετήσια βάση, από έμπειρο και ειδικευμένο τεχνίτη.
Στρώνουμε χαλιά και φλοκάτες στο σπίτι για να διατηρείται και το πάτωμα ζεστό.
Το καλοριφέρ δεν παραμένει ανοιχτό όλο το 24ωρο αλλά το ανάβουμε για 2-3 ώρες το πρωί και άλλες τόσες το βράδυ. Όταν λείπουμε από το σπίτι, το καλοριφέρ παραμένει σβηστό.
Δεν χρησιμοποιούμε ηλεκτρικά θερμαντικά σώματα που είναι ιδιαίτερα ενεργοβόρα, κάνοντας παράλληλα εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας.
Για όσους διαθέτουν τζάκι, καλό είναι να κλείνουν ερμητικά το φουγάρο για να ελαχιστοποιήσουν τις επιπρόσθετες απώλειες θερμοκρασίες.

Γεωργία Νικητέα, EcoView.gr

Τα δρακόσπιτα της Ευβοίας

Σε δύσβατες και ορεινές περιοχές της Ευβοίας υπάρχουν κάποια περίεργα κτίσματα, για την ταυτότητα των οποίων όσο και των κτιστών τους έχουν διατυπωθεί πολλές υποθέσεις και θεωρίες. Είναι τα περίφημα δρακόσπιτα – κατοικίες δράκων, κατά την παράδοση – τα οποία προξενούν κατάπληξη για την κατασκευή τους και ιδίως για την αρίστη στατική τους, πράγμα το οποίον αποδεικνύει πασιφανέστατα ότι οι κατασκευαστές τους ήσαν τελειότατοι και ικανότατοι αρχιτέκτονες με ανυπέρβλητες γνώσεις στατικής.

Τα δρακόσπιτα ευρίσκονται στη χώρα των Δρυόπων, οι οποίοι προερχόμενοι από την ορεινή περιοχή την κειμένη μεταξύ Παρνασσού και Οίτης εγκατεστάθησαν στην Νότιο Εύβοια, αλλά και στην Πελοπόννησο και σε άλλες περιοχές, εκδιωχθέντες από τις εστίες των (της Ανατ. Στερεάς) από τους Δωριείς και τους Μαλιείς (Ηροδότου Ιστορίαι, Θ’,43).

Ποιοί ήσαν οι Δρυόπες

Οι Δρύοπες, οι οποίοι φέρονται ως δημιουργοί των δρακοσπίτων, ήσαν Πελασγικός λαός, ο οποίος κατοικούσε στην προαναφερθείσα ορεινή περιοχή μεταξύ Οίτης και Παρνασσού.
Ο Δρύοψ (Δρύοπας), ο γενάρχης των Δρυόπων, ήταν υιός του ποταμίου θεού Σπερχειού και της Δαναΐδος Πολυδώρας. Κατ’ άλλη παράδοσι θεωρείται υιός του Πηνειού. Ήταν πατέρας της Δρυόπης του Κραγαλέως και του Θειοδάμαντος. Σύμφωνα με άλλη παράδοσι ο Δρυόψ θεωρείται υιός του Λυκάονος και της Δίας ή του Απόλλωνος και της Δίας, θυγατέρας του Λυκάονος, η οποία απέκρυψε το νεογέννητο παιδί της σε κάποια δρύ.
Ο Ηρόδοτος στο Θ΄ (ένατο) βιβλίο των «ΙΣΤΟΡΙΩΝ» του αναφέρει για τους Ερμιονείς της Αργολίδος: « Οι δε Ερμιονέες εισί Δρύοπες, υπό Ηρακλέος τε και Μηλιέων έκτης νυν Δωρίδος καλεομένης χώρας εξαναστάντες», δηλαδή ότι είναι Δρύοπες οι οποίοι εξεδιώχθησαν εκ της Δωρίδος υπό του Ηρακλεόυς και των Μαλιέων.
Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης στο Δ΄ βιβλίο της «ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ» αναφέρεται στην εκδίωξι των Δρυόπων από τον Ηρακλή και τους Μαλιείς, επειδή οι Δρύοπες εφέρθησαν ασεβώς προς το ιερό των Δελφών: «Μετά δε ταύτα Φύλαντος του Δρυόπων βασιλέως δόξαντος εις το εν Δελφοίς ιερόν παρανενομηκέναι, στρατεύσας μετά Μηλιέων τον τε βασιλέα των Δρυόπων ανείλε και τους άλλους εκ της χώρας εξαναστήσας Μηλιεύσι παρέδωκε την χώραν» (Δ΄ βιβλίον «ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ» 37, εκδόσεις Γεωργιάδη).
Δηλαδή: «Ύστερα απ’ αυτά, ο Φύλας, ο βασιλεύς των Δρυόπων, μπροστά στα μάτια των ανθρώπων ασέβησε στο ιερό των Δελφών, ο Ηρακλής εξεστράτευσε με τους Μηλιείς( Μαλιείς) και εφόνευσε τον βασιλέα των Δρυόπων, εξετόπισε τους κατοίκους από την χώρα και την παρέδωσε στους Μηλιείς (Μαλιείς).
Και συνεχίζει ο Διόδωρος (απόδοσις από τον γράφοντα): «Από τους Δρύοπες, που εκπατρίσθησαν, άλλοι έφθασαν στην Εύβοια και έκτισαν την πόλι Κάρυστο, άλλοι εταξείδευσαν στην Κύπρο, όπου ενώθηκαν με τους ντόπιους κι εγκατεστάθησαν εκεί, κι οι υπόλοιποι, που κατέφυγαν στον Ευρυσθέα, βοηθήθηκαν απ’ αυτόν εξ’ αιτίας της έχθρας που έτρεφε προς τον Ηρακλή. Και με την βοήθειά του ίδρυσαν τρείς πόλεις στην Πελοπόννησο, την Ασίνη και την Ερμιόνη, καθώς και την Ηιόνα» (Διοδώρου Σικελιώτου  «ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ», Βιβλίον Δ΄, 37, 2).
Οι Δρύοπες, που εκπατρίσθηκαν, κατέφυγαν όχι μόνο στην Εύβοια, στην Κύπρο και στην Πελοπόννησο, όπως αναφέρει ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, αλλά και στις Κυκλάδες (Κύθνος, Κέα). Μάλιστα στην Κέα (κρινώς Τζιά) υπάρχει χωριό με το όνομα Δρυοπίς. Επίσης οι Δρύοπες εγκατεστάθησαν και στην Ήπειρο και στην Μικρά Ασία, με το όνομα δε Δρύοψ αναφέρεται από τον Όμηρο ένας υιός του Πριάμου, τον οποίον εφόνευσε ο Αχιλλεύς (Ομήρου Ιλιάς Υ, 455).
Ο Παυσανίας στα «ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ» αναφερόμενος στην Ασίνη, που ταυτίζεται με την σημερινή Κορώνη, γράφει: «Οι Ασιναίοι αρχικά ζούσαν περί τον Παρνασσό, γείτονες των Λυκορειτών, και είχαν από τον οικιστή τους το όνομα Δρύοπες που το διατήρησαν και στην Πελοπόννησο. Κατά την Τρίτη γενεά μετά τον οικιστή τους, όταν βασιλιάς τους ήταν ο Φύλας, οι Δρύοπες είχαν νικηθεί σε μάχη από τον Ηρακλή και οδηγήθηκαν στους Δελφούς ως ανάθημα για τον Απόλλωνα΄ έπειτα πέρασαν στην Πελοπόννησο κατόπιν χρησμού που ο θεός έδωσε στον Ηρακλή, και εγκαταστάθηκαν πρώτα στην παρά τον Ερμιόνη Ασίνη από εκεί διώχτηκαν από τους Αργείους, και οι Λακεδαιμόνιοι τους επέτρεψαν μα κατοικήσουν στην Μεσσηνία. Όταν έπειτα από χρόνια επανήλθαν οι Μεσσήνιοι, άφησαν τους Ασιναίους στην πόλη τους και δεν τους ξεσπίτωσαν. Οι ίδιοι οι Ασιναίοι λένε τα εξής για τον εαυτό τους: παραδέχονται πως νικήθηκαν σε μάχη από τον Ηρακλή και πως κυριεύτηκε η πόλη τους στον Παρνασσό δεν παραδέχονται όμως πως αιχμαλωτίσθηκαν και οδηγήθηκαν στον Απόλλωνα, αλλά μόλις αρχίσει να κυριεύει το τείχος ο Ηρακλής, αυτοί εγκατέλειψαν την πόλη και κατέφυγουν στις κορυφές του Παρνασσού. Κατόπιν πέρασαν με πλοία στην Πελοπόννησο και έγινα ικέτες του Ευρυσθέα, ο οποίος, ως εχθρός του Ηρακλή, τους παραχώρησε την Ασίνη της Αργολίδας. Από όλο το γένος των Δρυόπων μόνο οι Ασιναίοι εξακολουθούν μέχρι των ημερών μας να είναι υπερήφανοι για το όνομά τους, αντίθετα με τους Ευβοείς των Στύρων, γιατί και οι Στυρείς κατάγονται από τους Δρύοπες εκείνους που δεν είχαν λάβει μέρος στην μάχη κατά του Ηρακλή, γιατί κατοικούσαν σε κάποια απόσταση από την πόλη οι Στυρείς όμως δεν καταδέχονται να ονομάζονται Δρύοπες, όπως και οι κάτοικοι των Δελφών αποφεύγουν να ονομάζονται Φωκείς. Οι Ασιναίοι όμως ιδιαίτερα χαίρουν να ονομάζονται Δρύοπες και τα πιο σεβαστά ιερά τους είναι φανερό πως τα έχουν στον Παρνασσό. Έχουν ένα ναό του Απόλλωνα και ένα ιερό του Δρύοπα με άγαλμα αρχαίο….» (Παυσανίου «ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ» Κεφ. 34, ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ, απόδοσις στην απλή γλώσσα από Νικόλαο Παπαχατζή).

Friday 26 November 2010

Η Υπεραιωνόβια Ελιά της Καλαμάτας

Η Υπεραιωνόβια Ελιά, αντιπροσωπευτική 
της γνωστής ποικιλίας 
“Ελαιών  Καλαμάτας”.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΟ:  


"Διατηρητέο μνημείο της φύσης"

κηρύχθηκε με την υπ. αρ. 200995/7950/1979 απόφαση του Υπουργείου Γεωργίας και το υπ. αρ. διατ. 121/τ.Δ/1980

Η ελιά, που δεσπόζει με τον όγκο της στον αυλόγυρο του Κέντρου Γεωργικής Εκπαίδευσης (ΚΕΓΕ) στην Καλαμάτα (οδός Λακωνικής 85), έχει περίμετρο κορμού 8,97 μ.. Στο ύψος των 2,5 μ. ο κορμός διακλαδίζεται σε έξι χοντρούς βραχίονες (ο έκτος σήμερα δεν υφίσταται λόγω πτώσης) και οι απολήξεις των κλάδων φθάνουν στα 12 μ. ύψος από το έδαφος.

Η "μάνα-ελιά", όπως χαρακτηριστικά αποκαλείται, είναι δένδρο αντιπροσωπευτικό της ποικιλίας "Αετονυχολιά Καλαμών" που θεωρείται ότι είναι το μητρικό φυτό της ποικιλίας "Καλαμών" με τα μεγάλα φύλλα και τον επίσης μεγάλο ωοειδή επιμήκη καρπό, ο οποίος θυμίζει αμύγδαλο ή ρώγα σταφυλιού "αετονύχι".

Τι το ιδιαίτερο όμως έχει η συγκεκριμένη ελιά, ώστε να συγκαταλέγεται στον κατάλογο των μνημείων της φύσης; 
Μα φυσικά την ηλικία της. Η εκτιμώμενη ηλικία του αειθαλούς δένδρου είναι 800 ετών, ωστόσο η έρευνα του Δρ. δασολόγου Παν. Μπαζίγου, Γεν. Δ/ντή Περιφερείας Πελοποννήσου, που βασίσθηκε στο δείγμα δύο τρυπανιδίων, τα οποία πήρε κατά την αυτοψία που διενήργησε στις 23 Αυγούστου 2001, έδωσε την απίστευτη ηλικία των 1733 χρόνων κατά προσέγγιση. 
Δηλαδή εν ολίγοις το δένδρο θα πρέπει να φυτεύτηκε περί τον 4ο αιώνα μ.Χ.!

Άξιο θαυμασμού όμως είναι και το γεγονός ότι η υπεραιωνόβια ελιά είναι αρκετά θαλερή τουλάχιστον στα μέρη της περιμέτρου της, αυξάνεται με ικανοποιητική υγεία και όπως αναφέρει σε άρθρο του ο κ. Μπαζίγος "αν δεν υπάρχουν βίαιες ενέργειες ή εμπόδια στην ανάπτυξή της μπορεί να ζει για πολλούς αιώνες ακόμα και θεωρητικά να παραμένει αθάνατη".

Πέντε πράγματα που οι γονείς μας μάς τα έμαθαν λάθος!!

Η Πορτοκαλάδα… ανεβάζει την πίεση

Ίσως θυμάστε από πολύ μικρή ηλικία την γιαγιά σας να λέει ότι δεν κάνει να φάει πορτοκάλι γιατί έχει πίεση. 

Από την άλλη, κάθε φορά που κάποια δεσποινίδα έπεφτε μισολιπόθυμη  στην τάξη λόγω χαμηλής πίεσης, της έφερναν και μια πορτοκαλάδα για να «της την ανεβάσουν». 
Στην πραγματικότητα, το στοιχείο που ευθύνεται για την υψηλή πίεση είναι το νάτριο, το οποίο βρίσκεται σε μηδαμινή ποσότητα στην πορτοκαλάδα. Αντίθετα, τα πορτοκάλια και ο φυσικός χυμός τους μάλλον μειώνουν την πίεση παρά την αυξάνουν, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε κάλιο. Η πορτοκαλάδα, λοιπόν, δεν θα πρέπει να αποφεύγεται από ανθρώπους που έχουν τέτοιου είδος προβλήματα, εφόσον λειτουργεί ευεργετικά.
 
Κρέας και άμυλο… ο συνδυασμός που παχαίνει

«Το κρέας με τα μακαρόνια είναι 
από τους συνδυασμούς που θεωρούνται ’’απαγορευμένοι’’». Το πιο συχνό διατροφικό λάθος που έχει αναγκάσει πολλούς ανθρώπους να δοκιμάσουν μονοφαγικές δίαιτες προκειμένου να χάσουν βάρος. 
Η παρερμηνεία αυτή φαίνεται πως ξεκινά από το γεγονός πως τόσο το άμυλο όσο και η πρωτεΐνη αποτελούν σύνθετα συστατικά που ο οργανισμός καθυστερεί να τα πέψει. Ωστόσο, η αύξηση ή η απώλεια βάρους εξαρτάται αποκλειστικά από το ισοζύγιο ενέργειας και όχι από την ποιότητα ή κάποιον «μαγικό» συνδυασμό των θρεπτικών συστατικών. Τα μακαρόνια με το κρέας σε συνδυασμό με την σάλτσα που πολλές φορές τα συνοδεύει, πράγματι, μπορεί να είναι ένα πιάτο με αρκετές θερμίδες στο σύνολό του. Ανάλογες θερμίδες, ωστόσο, μπορεί προσλάβει κάποιος αν φάει …φασολάκια σε τέτοια που ποσότητα που να δίνει αντίστοιχες θερμίδες. 

 Σπανάκι για «σιδερένια» μπράτσα

«Φάε όλο το σπανάκι σου για να γίνεις δυνατός σαν τον Ποπάυ. Το σπανάκι έχει σίδηρο!» Πόσες μάχες δεν έχουν δώσει οι μανάδες μας για να αδειάσουμε το πιάτο μας! Ευτυχώς ο σύμμαχός αυτής της προσπάθειας βρισκόταν στα κόμικς διευκολύνοντας την κατάσταση. Κι όμως, η θεωρία των παιδικών μας χρόνων «ότι το σπανάκι είναι πολύ πλούσιο σε σίδηρο» οφείλεται σε κάποια αρχική λανθασμένη μέτρηση. 
Στη θεωρία αυτή βασίστηκε ο Ποπάυ και ξεδιπλώθηκε ο μύθος. Ποια είναι η αλήθεια; 
Τα φασόλια περιέχουν 3,7mg/ 100 γρ., το σπανάκι έρχεται δεύτερο με 3,6 mg/ 100 γρ, ενώ τελευταίες, ποιος να θα το πίστευε, είναι οι φακές με 3,3 mg/ 100γρ. Την πρωτιά, ωστόσο, φαίνεται να κατέχουν τα πράσα που περιέχουν 7,6 mg/ 100 γρ! Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί, άραγε, τον Ποπάυ να τρώει πράσα και μετά να νικάει τους κακούς;! 
Τέλος, ας μην ξεχνάμε πως ο σίδηρος των φυτικών τροφών (μη αιμικός σίδηρος) απορροφάται σε πολύ μικρό ποσοστό. Για να αυξήσετε την απορρόφηση του μη αιμικού σιδήρου, φροντίστε να συνοδεύεστε τα αντίστοιχα γεύματά σας με μια πηγή βιταμίνης C όπως ένα φυσικό χυμό πορτοκάλι ή ένα χυμό με έξτρα βιταμίνη C. 
 
«Μην βάζεις ζάχαρη στο γάλα σου, παχαίνει, 
αν θες βάλε μέλι»

Πολλές φορές στην παιδική ηλικία οι γονείς 
παρότρυναν να χρησιμοποιούμε μέλι αντί για ζάχαρη επειδή αφενός είναι πιο υγιεινό και αφετέρου έχει λιγότερες θερμίδες από την ζάχαρη. Πράγματι, το μέλι φαίνεται να είναι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά όπως κάποια ιχνοστοιχεία και βιταμίνες, αν και η ποσότητα που δίνει ένα κουταλάκι μέλι είναι τόσο μικρές που δε διαφοροποιούν σημαντικά τις προσλαμβανόμενες βιταμίνες στο σύνολο της ημέρας. 
Όσο για τις θερμίδες; Τζίφος! Το μέλι στην πραγματικότητα έχει περισσότερες θερμίδες από την ζάχαρη,  64 αντί 46 ανά κουταλιά. 
Το πλεονέκτημα του είναι ότι είναι πιο γλυκό, άρα με μικρότερη ποσότητα μελιού έχουμε την ίδια γλυκιά γεύση. Πόσο εύκολα, όμως, μπορούμε να έχουμε… μια κοφτή κουταλιά μέλι;
 
Δώσε αίμα, πιες… χυμό πορτοκάλι

Μια από τις μεγαλύτερες παρανοήσεις είναι η συνήθεια του να πίνει κάποιος πορτοκαλάδα αφού έχει δώσει αίμα. Ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι η πορτοκαλάδα ανεβάζει τον αιματοκρίτη και βοηθά στην αποκατάσταση του όγκου του αίματος που έφυγε από τον οργανισμό μας. Η αλήθεια είναι ότι το ίδιο θα συνέβαινε αν πίναμε απλά… νεράκι. Στην πραγματικότητα, τα κύτταρα και τα στοιχεία που βρίσκονται διαλυμένα στο αίμα αποκαθίστανται περίπου σε 3-4 εβδομάδες μετά την αιμοδοσία. Η παρανόηση γίνεται επειδή στον δότη προσφέρεται πορτοκαλάδα, κάτι που έχει να κάνει περισσότερο με ψυχολογικούς (η πορτοκαλάδα ενισχύει τον οργανισμό μας, περιέχει βιταμίνη C κ.α) παρά με ουσιαστικούς λόγους.

Thursday 25 November 2010

Σπέρνω-Καλλιεργώ Σπανάκι

Σπανάκι
Το σπανάκι είναι ένα εύκολο στην καλλιέργεια κηπευτικό. Μπορεί να καλλιεργηθεί στον κήπο και το μπαλκόνι.
Το σπανάκι σπέρνεται από αρχές Σεπτεμβρίου έως αρχές Φεβρουαρίου.
Το σπανάκι είναι φυτό ψυχροαπαιτητικό. Θέλει δηλαδή χαμηλές θερμοκρασίες για να ευδοκιμήσει.
Το σπανάκι καλλιεργείται σε μεγάλη ποικιλία εδαφών, αλλά τα αμμοπηλώδη είναι τα πιο κατάλληλα. Για πρώιμες χειμωνιάτικες καλλιέργειες τα αμμώδη στραγγιζόμενα και πλούσια σε χούμο χώματα είναι τα ιδανικότερα.
Πειραματικά δεδομένα έδειξαν ότι το σπανάκι είναι πολύ ευαίσθητο σε όξινα χώματα με pH μικρότερο του 5,5. Το ιδανικό pH βρίσκεται μεταξύ 6 και –7.

Λίπανση – Λίπασμα για το σπανάκι

Το ιδανικό λίπασμα για το σπανάκι, έχει αναλογίες 8-–8–-8 ή 12–-12–-12. Για το τι σημαίνουν οι αριθμοί στο λίπασμα, δείτε το άρθρο: Βασικές γνώσεις για τα λιπάσματα.

Καλλιεργώ σπανάκι

Το σπανάκι έχει επιπόλαιο ριζικό σύστημα και ευδοκιμεί σε ομοιόμορφο υγρό χώμα. Το πρώτο πότισμα γίνεται αμέσως μετά το φύτρωμα, εφόσον δεν υπάρχει υγρασία. Ανάμεσα στο φύτρωμα και το μάζεμα πρέπει να γίνονται τρία ποτίσματα αν δεν υπάρχει βροχή ή υγρασία αρκετή.
Το σπανάκι αντέχει και σε θερμοκρασίες κάτω από –6 βαθμούς Κελσίου. Ο σπόρος φυτρώνει και σε θερμοκρασίες 5–-15 βαθμούς Κελσίου, ενώ η ανάπτυξη των φυτών συνεχίζεται και κάτω από τους 5 βαθμούς Κελσίου.
Για να έχετε συνεχή παραγωγή, σπείρετε τα σπανάκια με διαφορά 15 ημερών.

Ποικιλίες σπανακιού

Υπάρχουν δύο βασικές ποικιλίες. Αυτές που δίνουν σγουρά φύλλα και αυτές που δίνουν λεία φύλλα. Συνήθως σπέρνω και από τις δύο ποικιλίες.

Τρόπος σποράς

Ο πιο συνηθισμένος τρόπος σποράς του σπανακιού είναι η τοποθέτηση των σπόρων απευθείας στο χώμα.
Το βάθος σποράς είναι περίπου 1 εκατοστό. Σε κάθε λακκάκι ρίξτε 3 με 4 σπόρους. Το κάθε λακκάκι πρέπει να απέχει 30 με 40 εκατοστά από το άλλο. Αν σπέρνετε σε σειρές, η κάθε σειρά πρέπει να απέχει 30 με 40 εκατοστά από την άλλη.

Σπέρνω το σπανάκι σε σειρές.
Ένας γείτονας, μου είχε προτείνει πέρυσι να ρίξω χύμα με το χέρι τους σπόρους στο έδαφος και απλά να τους σκεπάσω με χώμα. Το δοκίμασα στο κτήμα. Κατέληξε σε αποτυχία γιατί τα σπανάκια μπερδεύτηκαν με τα αγριόχορτα που μεγάλωναν εκείνη την εποχή. Όταν είναι μικρά, δε μπορείς να τα ξεχωρίσεις και να αφαιρέσεις τα αγριόχορτα. Τα αγριόχορτα έπνιξαν τα σπανάκια, τα οποία δε μεγάλωσαν ποτέ.

Το σπανάκι μπερδεύτηκε με τα αγριόχορτα.

Συγκομιδή σπανακιού

Υπάρχουν δύο τρόποι συγκομιδής. Εγώ προτιμώ το δεύτερο.
  1. Κόβετε το σπανάκι από τη ρίζα, λίγο κάτω από το χώμα. Αφαιρείτε όλο το φυτό. Αυτός ο τρόπος συγκομιδής είναι κατάλληλος για εμπορική καλλιέργεια.
  2. Κόβετε από το σπανάκι μόνο τα φύλλα που θέλετε. Το φυτό συνεχίζει να μεγαλώνει και να παράγει νέα φύλλα.

Συντήρηση σπανακιού

Τα σπανάκια ΔΕ συντηρούνται πάνω από 10 ημέρες στο ψυγείο.
Μπορείτε όμως να τα βράσετε, να τα στραγγίσετε και να τα βάλετε στην κατάψυξη. Με αυτό τον τρόπο θα διατηρηθούν για μήνες.

Δημοσιεύθηκε από: ilias Λαχανικά-Κηπευτικά-Κήπος

Wednesday 24 November 2010

Εναλλακτικά Εντομοκτόνα - Πρακτικές της Οικολογικής Γεωργίας
Choose Safe Insecticides to Protect Your Family

Κανόνας πρώτος 
Μην υπερβάλλετε. Δύο-τρία έντομα στο σπίτι δεν αποτελούν εισβολή. Μερικά δε, όπως οι αράχνες, είναι και χρήσιμα γιατί τρώνε τα υπόλοιπα.

Choose Safe Insecticides to Protect Your Family

Κανόνας δεύτερος
Μπορείτε να αποφύγετε την παρουσία εντόμων τηρώντας στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής και καθαριότητας. Μην αφήνετε εκτεθειμένα τρόφιμα.
Κλείστε τις χαραμάδες από όπου θα μπορούσαν να βγουν κατσαρίδες ή μυρμήγκια. Αερίζετε καλά τα ντουλάπια.
Οι κατσαρίδες όπως και άλλα έντομα λατρεύουν την υγρασία.

Αν παρόλ' αυτά εμφανιστούν έντομα, τότε μπορείτε να κάνετε τα εξής:
Χρησιμοποιήστε γλάστρες με φυτά που απωθούν τα κουνούπια και τις μύγες.
Ο βασιλικός είναι ένα τέτοιο φυτό. Η αρτεμισία (αψιθιά), το γαρύφαλλο και τα φύλλα κυπαρισσιού δεν είναι επίσης καθόλου αρεστά στα κουνούπια.
Σε χώρους που δε θα σας ενοχλήσει η μυρωδιά τους, τον ίδιο ρόλο μπορούν να παίξουν το ξύδι και το κρεμμύδι.
Για επάλειψη στο δέρμα κυκλοφορούν στο εμπόριο προϊόντα με έλαιο σιτρονέλλας που είναι ένα καλό εντομοαπωθητικό.

Για τα μυρμήγκια, ρίξτε λίγο λάδι λεβάντας στο δρόμο τους και δε θα τα ξαναδείτε μπροστά σας. Μπορείτε επίσης να ανακατέψετε βόρακα με ζάχαρη και να βάλετε το μίγμα στους χώρους όπου συχνάζουν τα μυρμήγκια.
Η τελική λύση αν τα μυρμήγκια επιμένουν είναι το ξύδι που τα θανατώνει ακαριαία.

Για τις κατσαρίδες, ακολουθήστε τα εξής
 Χρησιμοποιήστε φλούδες από αγγούρι, τη μυρωδιά του οποίου την απεχθάνονται.
Σε χαραμάδες και χώρους που συχνάζουν οι κατσαρίδες βάλτε βόρακα, είτε μόνο του, είτε με ζάχαρη για να τις προσελκύσει.

Για τα έντομα φυτών στον κήπο ή στις γλάστρες σας χωρίς τη χρήση συνθετικών φυτοφαρμάκων,  παρασκευάστε τα δικά σας οικιακά εντομοκτόνα.

Σαπούνι
Διαλύετε 50 γραμμάρια σαπούνι σε 1 λίτρο ζεστό νερό και ψεκάζετε.

Νερό με καπνό 
Βάζετε μια χούφτα καπνό σε 4 λίτρα ζεστού νερού και το αφήνετε για 24 ώρες. Στη συνέχεια ψεκάζετε με το διάλυμα. Προσοχή! Το διάλυμα αυτό είναι δηλητηριώδες. Κρατήστε το μακριά από παιδιά.

Καυτερές πιπεριές 
Βράζετε 2-3 καυτερές πιπεριές μαζί με μισό κρεμμύδι και μια σκελίδα σκόρδο. Τα αφήνετε για 2 μέρες και στραγγίζετε. Ψεκάζετε με το μίγμα. Μπορεί να φυλαχθεί στο ψυγείο για μελλοντική χρήση.

Τσουκνίδα 
Ένα καταπληκτικό παρασκεύασμα για προστασία από αφίδες και δυναμωτικό για τα φυτά. Βράζετε τσουκνίδες και ραντίζετε με το διάλυμα.

Αποτελέσματα στην καταπολέμηση των εντόμων έχουμε και με εκχυλίσματα άλλων φυτών όπως η φτέρη, το πολυκόμπι, το στεκούλι, το μελισσόχορτο, το χαμομήλι κλπ. 

Όλα αυτά τα φυτά χρησιμοποιούνται με επιτυχία στις πρακτικές της οικολογικής γεωργίας.

πηγή

Χώροι πρασίνου «εντός των τειχών»

Άλσος Βεΐκου, Κτήμα Συγγρού και Πάρκο Γουδί 

Είναι όμορφα, προσεγμένα και φιλικά. 
Το καλό τους όνομα διαδίδεται από στόμα σε στόμα, με αποτέλεσμα Κυριακές και αργίες να συγκεντρώνουν χιλιάδες Αθηναίους, που ψάχνουν απεγνωσμένα για μια ολιγόωρη απόδραση «εντός των τειχών». Το Άλσος Βεΐκου, το Κτήμα Συγγρού και το Πάρκο Γουδί είναι τρεις από τους πιο δημοφιλείς χώρους πρασίνου της πρωτεύουσας. 
Τρεις χώροι που αναζητούν τρόπους για να αντεπεξέλθουν στην ολοένα και αυξανόμενη οικονομική στενότητα, η οποία ταυτόχρονα... τους κάνει περισσότερο αναγκαίους στη δύσκολη καθημερινότητα των Αθηναίων.
 

ΆλσοςΒεΐκου
 

Στα όρια του Γαλατσίου με τη Νέα Ιωνία 
και τη Φιλοθέη βρίσκεται ένας από τους πιο δημοφιλείς χώρους πρασίνου της Αθήνας: το Αλσος Βεΐκου. Ο χώρος δημιουργήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν ο τότε δήμαρχος Βασ. Παπαδιονυσίου καταπάτησε μέρος του κτήματος Βεΐκου και δημιούργησε το αθλητικό κέντρο, που αποτέλεσε τον πυρήνα του άλσους. Σταδιακά το πάρκο από κακόφημο μέρος (στο λατομείο που βρίσκεται στην κορυφή του έχουν γίνει βιασμοί, ακόμα και φόνοι!) έγινε σημείο αναφοράς στην ευρύτερη περιοχή. Οι πολυετείς δικαστικοί αγώνες δικαίωσαν τελικά τον δήμο δίνοντας το παράδειγμα στους δημάρχους όλης της χώρας για την ανάγκη, σε ορισμένες περιπτώσεις, να υπερβούν τα εσκαμμένα.
Ο χώρος καταλαμβάνει 256 στρέμματα, μεγάλο μέρος των οποίων είναι αθλητικοί χώροι: κλειστό γυμναστήριο, ανοιχτό κολυμβητήριο, υπαίθριο γυμναστήριο, γήπεδα ποδοσφαίρου. Στον υπόλοιπο χώρο βρίσκονται διάσπαρτες κάτω από τα πεύκα παιδικές χαρές, μία καφετέρια, ένα υπαίθριο θέατρο και ένας θερινός κινηματογράφος. Το άλσος φυλάσσεται καθ’ όλο το 24ωρο, ενώ στους χώρους του απασχολούνται συνολικά 50 άτομα: φύλακες, γυμναστές, γιατρός και νοσηλεύτρια, κηπουροί και υπάλληλοι καθαριότητας.
Σύμφωνα με τον κ. Αχιλλέα Βρέτζο, υπεύθυνο του χώρου από τον Δήμο Γαλατσίου, το Αλσος Βεΐκου δέχεται καθημερινά 3.000-5.000 επισκέπτες, ανάμεσα στους οποίους και πολλές σχολικές εκδρομές. «Υπήρξε ημέρα που μέτρησα 40 πούλμαν!» λέει στην «Κ». «Φαίνεται ότι μας προτιμούν καθώς ο χώρος είναι όχι μόνο φροντισμένος αλλά και περιφραγμένος». Πού οφείλεται λοιπόν η δημοτικότητα του άλσους; «Δεν υπάρχει τόσο μεγάλος και οργανωμένος χώρος πρασίνου και αθλητισμού στις γύρω περιοχές. Οταν το πράσινο δεν το βλέπουμε ούτε στην τηλεόραση, το Αλσος Βεΐκου προσφέρει μια εύκολη απόδραση μέσα στην πόλη».


Κτήμα Συγγρού

Αρκετά βορειότερα, στα σύνορα Κηφισιάς, Αμαρουσίου και Μελισσίων βρίσκεται το Κτήμα Συγγρού, με έκταση 970 στρέμματα. Δεν πρόκειται για άλσος ή πάρκο, αλλά για ένα κληροδότημα που ανήκει στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, με υπεύθυνο διαχείρισης το Ινστιτούτο Γεωργικών Επιστημών (ΙΓΕ). Στον χώρο απασχολούνται 16 άτομα, κυρίως γεωπόνοι και κηπουροί. «Δεν έχουμε υπολογίσει πόσοι μας επισκέπτονται» λέει στην «Κ» ο διευθυντής του ΙΓΕ, κ. Γιώργος Μπαλωτής. «Είναι πάντως αρκετές εκατοντάδες καθημερινά».
Στο Κτήμα Συγγρού παραδίδονται σεμινάρια σε επίδοξους γεωργούς, τα οποία έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα δημοφιλή. Τα θέματά τους ποικίλλουν: από την αμπελουργία και τον οινολογία, έως την ανθοκομία, τις βιολογικές καλλιέργειες, την κηποτεχνία, τη λαχανοκομία και τη φυτοπροστασία. «Μέσα στο κτήμα υπάρχει επίσης ένα μουσείο μελισσοκομίας, αλλά και μια μεγάλη συλλογή με παχύφυτα (κάκτους) από όλο τον κόσμο, που αποτελούν και αυτά ένα πρωτότυπο αξιοθέατο», λέει ο κ. Μπαλωτής. Μέσα στο κτήμα βρίσκεται και η έπαυλη του Ανδρέα Συγγρού, η οποία αναπαλαιώνεται ώστε να στεγάσει το ΙΓΕ, αλλά και ένα πολύ ιδιαίτερο παρεκκλήσι, που ανοίγει στο κοινό μόνο μια φορά τον χρόνο, ανήμερα την εορτή του Αγίου Ανδρέα στις 30 Νοεμβρίου. «Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια συνταγή επιτυχίας» λέει ο κ. Μπαλωτής. «Το Κτήμα Συγγρού δεν είναι το κλασικό πάρκο, με χώρους άθλησης και καφετέριες. Φαίνεται ότι αυτό που αρέσει στον κόσμο είναι η φυσικότητα που έχει το τοπίο. Πολλοί έρχονται απλά για να περπατήσουν και ξεχνούν ότι βρίσκονται στην καρδιά της Αθήνας».


Το «γεφύρι της Άρτας»... στο Γουδί

Το μητροπολιτικό Πάρκο Γουδί θα μπορούσε ίσως ναχαρακτηριστεί το «γεφύρι της Αρτας» των πάρκων της πρωτεύουσας. Περισσότερα από 25 χρόνια, η Πολιτεία εξαγγέλλει τη μετατροπή του χώρου σε ένα ενιαίο, μεγάλο πάρκο, αλλά τα σχέδια μένουν πάντα στα χαρτιά. Μια ακόμα προσπάθεια βρίσκεται σήμερα σε εξέλιξη, παράλληλα με το νέο διάταγμα για την προστασία του Υμηττού. Αυτό που δημιουργεί την ελπίδα πως κάτι θα αλλάξει είναι ότι επικεφαλής της συγκεκριμένης προσπάθειας, ως πρόεδρος του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας, είναι ένας άνθρωπος που έχει μελετήσει στο παρελθόν τον χώρο και τον «πονάει», ο καθηγητής του ΕΜΠ, κ. Γιάννης Πολύζος.
Ο περισσότερος κόσμος όμως δεν γνωρίζει τα περί μελετών και προεδρικών διαταγμάτων, ούτε ενδιαφέρεται για το τι προηγείται του αποτελέσματος. Ολοένα και περισσότεροι, από πιτσιρικάδες με σκέιτ και ποδήλατα, έως οικογένειες, ιδίως αφότου εγκαινιάστηκε ο σταθμός του Μετρό Κατεχάκη επιλέγουν το Πάρκο Γουδί για έναν ξεκούραστο περίπατο, που μπορεί να συνδυαστεί και με μια επίσκεψη στην Εθνική Γλυπτοθήκη, η οποία στεγάζεται σε παλαιά στρατιωτικά κτίρια. Το κύριο πρόβλημα του χώρου εξακολουθεί να είναι η πολυδιάσπασή του, καθώς πλήθος φορέων εποφθαλμιά την τεράστια πράσινη έκταση που βρίσκεται κυριολεκτικά μέσα στο κέντρο της Αθήνας, δίπλα στην πολύβουη λεωφόρο Μεσογείων.

Tuesday 23 November 2010

Φτιάχνω κομπόστ για λίπανση εδάφους

Compost ονομάζεται το οργανικό υλικό που προέρχεται από την διαδικασία της κομποστοποίησης οργανικών υπολειμμάτων.Οι ανθρώπινες ενέργειες που έχουν σκοπό να επιταχύνουν και να καθοδηγήσουν τις φυσικές διεργασίες της βιοαποδόμησης των οργανικών υπολειμμάτων έχει επικρατήσει να ονομάζεται διεθνώς κομποστοποίηση (composting).
Το compost είναι ένα προϊόν με μεγάλη γεωργική αξία. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα οργανικό λίπασμα που βελτιώνει το έδαφος.
 Όταν προστεθεί στην καλλιέργεια δεν ανταγωνίζεται το άζωτο με τα φυτά, είναι απαλλαγμένο δυσοσμιών. Τα compost περιέχουν συνήθως 2 % άζωτο, 0,5 - 1 % φώσφορο και περίπου 2 % κάλιο. Το άζωτο αποδεσμεύεται και είναι διαθέσιμο στα φυτά με αργό ρυθμό.

Τα πλεονεκτήματα της χρήσης compost είναι πολλά:
Τα φυτά γίνονται πιο ανθεκτικά στις διάφορες ασθένειες.
Η γεύση και το άρωμα των προϊόντων είναι καλύτερα.
Το έδαφος γίνεται πιο αφράτο, καλύτερο πορώδες, δουλεύουν καλύτερα οι μικροοργανισμοί και δεν κρατάει νερά.
Η απόδοση των φυτών είναι ίδια με την συμβατική καλλιέργεια.
Με τη χρήση του κομπόστ μπορούμε να βοηθήσουμε τα ταλαιπωρημένα εδάφη να ξαναγίνουν οργανικά εδάφη.

Υλικά κατάλληλα για κομποστοποίηση: 

Φύλλα από φυτά και δέντρα.
Υπολείμματα καλλωπιστικών φυτών δέντρων (κλαδιά, βλαστοί).
Διάφορα αγριόχορτα (να μην έχουν ώριμους σπόρους).
Μαραμένα λουλούδια.
Χώμα από γλάστρες (όταν ανανεώνεται το χώμα τους).
Κλαδιά δένδρων και θάμνων.
Στάχτη από ξύλα.
Κομμένο γρασίδι από χλοοτάπητες.
Ροκανίδια και πριονίδια ξύλου σε μικρές ποσότητες (όχι εμποτισμένης ξυλείας).
Υπερώριμα ή χαλασμένα φρούτα.
Τσόφλια από αυγά.
Υπολείμματα του καφέ και τσαγιού με το νερό τους.
Υπολείμματα λαχανικών από το καθάρισμα τους στην κουζίνα (φλούδες από λαχανικά και φρούτα, βολβοί από φασόλια, αρακά, κουκιά κ.ά.
Υπολείμματα βρασμένων φαγητών στα οποία δεν έχει προστεθεί λάδι.
Άχυρο από καλλιέργειες ή από ενσταυλισμό ζώων.
Φύκια θάλασσας.
Κοπριά από αιγοπρόβατα και βοοειδή


Υλικά Ακατάλληλα για κομποστοποίηση:
Πέτρες, μεταλλικά αντικείμενα, πλαστικά, γυαλί, τυπωμένο χαρτί, υπολείμματα φαγητών που περιέχουν λίπη, κρέας, κόκαλα, καθώς και τα υλικά καθαρισμού.

Κατασκευή Κομπόστ
Κομπόστ μπορεί να παρασκευάσει ο καθένας σε λίγα τετραγωνικά μέτρα ανθόκηπου ή λαχανόκηπου, συγκεντρώνοντας τα υλικά σε σωρούς ή μικρές αυτοσχέδιες κατασκευές από ξύλο ή συρματόπλεγμα. Ο χώρος κομποστοποίησης για λόγους αισθητικής και υγιεινής, δεν πρέπει να βρίσκεται κοντά σε κατοικημένες περιοχές. Το κομπόστ μπορεί να γίνει σε έναν απλό σωρό αν ο όγκος είναι τουλάχιστον 3 κυβικά μέτρα. Το ύψος του σωρού δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 2 μέτρα για να αποφύγουμε τη συμπίεση και να μπορούμε να ανακατεύσουμε το σωρό πιο εύκολα. Η βάση του σωρού πρέπει να έχει λίγη κλίση για να στραγγίζουν τα νερά. Μπορούμε να φτιάξουμε το στρώμα της βάσης με καλά πατημένο χώμα, άμμο ή χαλίκι.
Το άριστο μέγεθος των υλικών για τον σωρό μας είναι από 1,5-7,5 cm περίπου. Το μέγεθος του υλικού επηρεάζει σημαντικά τη μικροβιακή δραστηριότητα αφού ο θρυμματισμός αυξάνει την επιφάνεια όπου δρουν τα μικροβιακά ένζυμα και μειώνει τα κενά αέρα. Στη βάση του σωρού θα ήταν καλό να τοποθετήσουμε το πρώτο στρώμα από ένα ξηρό ασυμπίεστο υλικό όπως θρύμματα ξύλου, για να εξασφαλίσουμε τον καλό αερισμό από κάτω. Μετά προσθέτουμε εναλλάξ ένα στρώμα υγρών υλικών π.χ. γρασίδι, φλούδες φρούτων και μετά συνεχίζουμε με μια στρώση από απορροφητικά υλικά π.χ. άχυρο, ξερά φύλλα, στάχτη. Καθώς προσθέτουμε κάθε στρώμα, το βρέχουμε με νερό. Τέλος προστατεύουμε το σωρό από τις καιρικές συνθήκες και τον καλύπτουμε με άχυρο ή με ένα μουσαμά στην κορυφή.
Αφού διαμορφωθεί ο σωρός, η αύξηση της θερμοκρασίας φανερώνει έναρξη της μικροβιακής δραστηριότητας. Τα πρώτα δύο ή τρία 24ώρα, η θερμοκρασία αυξάνει και μπορεί να υπερβεί τους 70 ° C και να διατηρηθεί για αρκετές μέρες. Μια θερμοκρασία γύρω στους 55 ° C - 60 ° C είναι απαραίτητη για ένα χρονικό διάστημα (Α΄ φάση) επειδή οδηγεί σε μερική αποστείρωση του υλικού. Κατά τη Β΄ φάση, η βέλτιστη θερμοκρασία κομποστοποίησης βρίσκεται ανάμεσα στους 30 ° C - 37 ° C, ενώ αν μειωθεί κάτω από τους 20 ° C η αποσύνθεση επιβραδύνεται.
Η βιοδιάσπαση είναι αερόβια διεργασία για αυτό οι οργανισμοί που συμμετέχουν πρέπει να εφοδιάζονται με το απαραίτητο οξυγόνο. Αν εκτραπεί η ζύμωση σε αναερόβια, εκλύονται από τον σωρό δύσοσμα αέρια όπως υδρόθειο, μεθάνιο, αμμωνία. Αυτό το διορθώνουμε διώχνοντας την υπερβολική υγρασία, γυρίζοντας το σωρό. Ελέγχουμε την υγρασία κάθε 5-10 μέρες και προσθέτουμε νερό όταν γυρνάμε το σωρό. Η υγρασία δεν πρέπει να υπερβαίνει το 70%. Το μυστικό για γρήγορη κομποστοποίηση είναι συχνό γύρισμα. Εξασφαλίζει τον καλό αερισμό και οι μικροοργανισμοί δουλεύουν κυριολεκτικά πυρετωδώς. Η θερμοκρασία ελέγχεται και μόλις πέσει, ο σωρός γυρίζεται. Η ανάδευση των σωρών πραγματοποιείτε κάθε 7-10 ημέρες. Για να επιτύχουμε όσο το δυνατόν καλύτερο αερισμό η αναστροφή γίνεται με διπλό τρόπο, μέσα έξω και τα πάνω κάτω. Στο τέλος της κομποστοποίησης έχουμε μείωση στο 65 - 70 % του αρχικού όγκου υλικών.

Στο σπίτι:
Ένα δοχείο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για παρασκευή compost στο σπίτι μας, είναι ένα παλιό ντεπόζιτο νερού. Θυμηθείτε να ανοίξετε αρκετές τρύπες στις πλευρές του ντεπόζιτου, κάτι που είναι απαραίτητο για την κυκλοφορία του αέρα.

Monday 22 November 2010

Λαχανόκηπος για το χειμώνα

Το κηπολόγιο είναι εδώ για να σου δώσει έναυσμα να καλλιεργήσεις τα δικά σου λαχανικά και το χειμώνα! Μπορεί να είχες το καλοκαίρι ζαρζαβάτια στον κήπο ή σε γλάστρες και να σου φάνηκε πολύ ζόρικη η διαδικασία: καθημερινό πότισμα, βοτάνισμα, δέσιμο σε καλάμια κτλ κτλ. Μην ξεχνάς ότι όλα αυτά συνέβησαν το καλοκαίρι. Ξέχασέ τα! Ανήκουν πια στο παρελθόν. Τα χειμωνιάτικα ζαρζαβάτια είναι πιο εύκολα στην καλλιέργεια, αφού μόνο και μόνο δε θα διψάν τόσο πολύ και μέσα στο χειμώνα δε θα φυτρώνουν τόσα ζιζάνια.



Μπορείς να φυτέψεις κατευθείαν έτοιμα μικρά φυτάκια. Τα πουλάν στα φυτώρια, ακόμη και σε μαγαζιά με γεωργικά εφόδια και φυτοφάρμακα στα κέντρα των πόλεων. Θα τα βρεις πολύ εύκολα. Τα έχουν μέσα σε μικρά μαύρα γλαστράκια ή σε δίσκους από φελιζόλ. Στην πρώτη περίπτωση ζητάς πόσα γλαστράκια θέλεις. Για να τα φυτέψεις βγάζεις τα φυτάκια σου με προσοχή από το γλαστράκι χωρίς να διαλυθεί η μπάλα και μείνει γυμνή η ρίζα. Στην περίπτωση του φελιζόλ και πάλι ζητάς πόσα θέλεις (κανείς δεν πρόκειται να σου δώσει όσα θέλει εκείνος!) και σου κόβουν ένα κομμάτι φελιζόλ, το οποίο έχει μικρές τρύπες διαμέτρου περίπου 2-3 εκατοστών μέσα στις οποίες βρίσκονται ριζωμένα τα φυτάκια σου. Πρόσεχε πώς θα τα βγάλεις από εκεί μέσα: άστα απότιστα μία δυο μέρες για να είναι ξερό το χώμα και να βγει με ευκολία η "μπάλα" του φυτού (χωρίς να διαλυθεί) μαζί με τη ρίζα. Μπορεί να σου φανούν υπερβολικά μικρά τα φυτάκια αυτά, αλλά δε χρειάζεται να είναι μεγαλύτερα. Θα μεγαλώσουν στον μπαξέ σου όσο πρέπει.

Τι φυτεύουμε; Αυτή την εποχή βρίσκεις μαρούλι, σγουρή σαλάτα, λάχανο και μπρόκολο. Τι; Σου φαίνονται βαρετά και δε σε ενθουσιάζει η ιδέα να τα φας και πάλι σκέτη σαλάτα; Το κηπολόγιο, γνωστό για την αγάπη του για το καλό και πολύ φαγητό, σου δίνει καμιά ιδέα παραπάνω, για να πεις στο μάγειρα τι να σου μαγειρέψει αύριο.

Μαρούλι και σγουρή: φρικασέ με μοσχαράκι. Τι να πω; Και μόνο στο άκουσμα τρέχουν τα σάλια μου νυχτιάτικα.
Μπρόκολο: ξέχνα τη βαρετή σαλάτα και φτιάξε σουφλέ μπρόκολο με λιωμένα τυριά στο φούρνο. Ποίημα σου λεω!
Λάχανο: μπορστ δαγκωτο. Τι είναι το μπορστ;